ne yapacaksın//ki

bilmiyorum dinermi gözyaþlarý
yanlýz bi okadarda yapayanlýzým.
elimde degil parmalarým uyustu sýkmaktan..yaz günlerini artýk özler oldum.
kýþ günü kaderimmi ,alýn yazýmmý anlýyamadým yüreðimi söküp atasýn geldi kýyabilirmiydim gözlerindeki nura,kýyabilirmiydim sonrdan kavustugum vuslatýma.
isyanlarým öle büyüdü/ki tarifi için binlerce kapýyý çaldým duymuyormu,duymuyorlarmý anlamdým,bagýrýyorum haykýrýyorum yine..
yok acýlmadý hiç bir kapý yüzüme...
açýlsaydýda tek kapansaydý suratýma
haykýrdýkça kendimden geçiyor nefret ediyordum kendimden
býraktýgým hüzün dolu kalemim dokunmadan yazmaya baslamýstý..mürekkebi bittikçe benden yardým almadan yüreðime dogru yanasýyor içinden mürekkep yerine kan çekiyordu adeta..
ne zaman ,nerde nasýl bitirecekti soramadým,yýllar yýlý hep sýkýntýlarýmý hüzünlerimi paylaþtýgým kalemime
seni sordum bir sefer oldu dinledi ,sor sor artýk dedi ben seni býrakmadým/ki sen beni býraktýn dedi..
vefa borcum olsun dedi sana, tek bir hakkýn var
sor sor sor dedi..
soramadým gözyaþlarým durmadý sorma dedi bana
agladým, agladým o yazdýkça ben hep....agladým...
eyyyyyy
acýmasýz hayatý yazan mürekkebi kan olan kalemim
yaz artýk sen ne yazarsan
benim yüreðimde/ki kaný bitirebilirsin
kalbimdeki sevdaya ne yapacaksýn
ne yapacaksýn

m.güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın: