Ölüm yok Ömer olana
Ölüm yok Ömer olana
Öðretmen seçtim ölümü
Ben Ömer’in asra düþen yetimi
Baharda açan gül
Son baharda soluyor
Þu gerçeði haykýrýyor bana:
Baharda açan gülüm
Sana da var ölüm...
"Mezara yürüyoruz "gönlüme gece gündüz diyorum bunu
O Ömer’in asra düþen yetimine
Ömer ki ölümden aldý dersini
Karanlýðý aydýnlýðý en iyi öðretir ölüm
Saray oldu Ömer’in gönlü
Saraylara girmedi Ömer
Gururlu saraya da var ölüm
Eðri akan nehire de var
Çýlgýn sivilceye de var güleç yüzlü güle de var
Yalan söyleyen dile de var
Güneþtir Ömerin gözü
Ölümle yýkandý özü
Altýndýr sözü
Ölüm yok Ömer olana
Ömerler güneþ ay olana ne mutlu
Sonsuzluða atýlan adým olsun ölümüm
Sevineyim güneþ doðunca sevinen kainat gibi
Denizi buluþu gibi damla suyun
Buhar oluþu gibi göðe eriþi gibi olmalý damla suyun
Bin güzellik olsun ölümüm
Güzel renkli kuþ olsun ölümüm
Eskiyorum
Yaþlanýyorum
Unutturuyorsun bana bu gerçekleri kör hayat
Defol hayat defolu hayat"ölmeden önce öleceðim"
Anam öldü
Atam öldü
Unutturma bu gerçekleri saðýr hayat
Dilsiz topraðýn üstündekinden çok altýnda yatan
Orucumu bozma iftar olsun ölümüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.