AYTEKİN GENÇ HOCAMA

AYTEKÝN GENÇ HOCAMA
Çok deðerli Müdürüm,
Tanýmazsýn bilirim.
Ben de bilememiþtim sizi..
Bakýnca, dikkatli,
Anladým
Dedim ki: Müdürüm..
Yýllar geçse de üzerinden,
Ýnsanda kalan izler,
Silinmiyor.
Alýp götürüyor hayali,
Gönlünde uzanýp giden çizgiler.
Götürüyor kalbinin en derin yerlerine..
Ta küçüklük hayali bizim ki;
Öðretmen,öðreten,Ýnsan,adam,,
Anýlar taptaze,
Sanki dün gibi..
Ama hisler derin, bakýþlar engin,
Gönüller hüzünle kaplý..
Geçen yýllar, dökülen sonbahar yapraklarý ,
Çizgiler alýn terinin uzayan yollarý,
Ama birikimler, bir neslin geleceði kucaklayan kollarý.
Neydi o, gençlik duygularý o, okul yýllarý,
Baskýn platonik duygular.
Yaþantý, insanýn özeti iþte..
Söyleyemezsin bunlarý, kalýr içinde acýsý.
Ýfade edemezsin birikir,
Kabarýr içinde,
Ve sonra akýtýrsýn yüreðinin en derin köþesine…
Daðýlýr belki kederler, rüzgâr alýp götürür,
Sevinirsin.
Bulutlar, benden ödünç aldý, birkaç damla,
Direndim ama olmadý…
Koydum kalanlarý yüreðimin en güzel köþesine,
Sakladým, bir gün lazým olur diye…
Diyeceðim o ki: Müdürüm.
Lise 1’de korkardým valla sözlünden,
Eve nasýl söyleyecektim sonra bunlarý…
Korkum vadilerden derin.
Bu korku beni derinleþtirdi,
Ýçime akýttým her þeyi, kendimle paylaþtým.
Duygularýmý döktüm yazýlara,
Vesile olsa da içimdeki sýzýlara..
Sizi görünce duygulandým.
Okul yýllarýma döndüm.
Sevdiðim, gençliðim, hayalim, arkadaþlarým.
Bunlar benim içimde, yaþayan özüm,
Omuzum da yüküm.
Bazen kýzgýnlýk olsa da içimde,
Size karþý duygularým temiz, yoktur baþka sözüm.
Þimdi herkes kendi baharýný yaþýyor,
Ruhunun bir köþesinde,
Bayramlýk elbiseler gibi…
Öyle hissediyorum,
Öyle düþünüyorum.
Anýlar alýyor yorgunluðumu,
Kendimle baþ baþa kalýyorum.
Daðýlýyor kederler…
Ýnsan hali iþte, bazen acý duysa da ruhum,
Yinede sizi gerçekten seviyorum,
Hatýrlamazsýnýz onu da, biliyorum…
Hakkýný helal et, müdürüm.
Emeðinizin karþýlýðý,
Ellerinizden öperim…
Yusuf Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: