anne ben üþüyorum donuktur el sýcaklýðýndaki düþlerim satýr arasý sokaklar terk eder beni her köþe baþý ayný ben biri çýkýp gelecek þimdi biri alýp götürecek sanki þehrimi
bu hangi mevsim hatýrlamýyorum yapraklar düþüyor üstüme kimi sarý kimi yeþil benim gözlerimde de siyah var banklar üstünde bir ben üþürüm banklar üstünde yalnýzlýklar
pencere önüne konuyor serçeler küçük küçük vuruyor cama unutmuþum gözlerimin tanelerini sakýn aðladýðýmý söylemeyin mersin’de istasyona hüzünler gelir þimdi hangi tren alýp götürecek beni kim bilir
Mor Taka
Fatih Karataþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
f.karataş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.