SEN VE TANRILAR !

/dilimde küfre dönen kadýnýn anýsýna.../

Þeddeli bir yalnýzlýðýn gün dönümünde çýplak ayaklarýnýn ucuyla
yollundaki þiþeleri kenara it.
Islýðýna bulaþan o nakaratý sakýn tekrarlama.
Adýn ebabillerle anýldýysa,
Yaðmur damlasý olup meleklerin avucunda indirilmediysen,
Kurak dudaklarýmda ýslak bir buse olmayacaksan eðer,
Bunu tanrýlar yazmadý.
Sen oynadýn..

Esresiz öznesiz kaldýysan satýr sonlarýnda,
Perondan ayrýlýrken bir el sallanmadýysa ardýndan,
Ardý sýra uzanan daðlarý izlediysen baþýný dayayýp otobüs camýna
Ve o daðlardan esen bir kurþunun rüzgarý ürperttiyse seni ense kökünden kuyruk sokumuna,
Bir yumruk gibi takýldýysa boðazýna kulaðýndaki çýnlama,
Bunu yazmadý tanrý.
Sen oynadýn..

Bu gece hissiz ve çýrýlçýplak hikayeler dökülüyorsa dilimden,
Baþýmý kaldýrým taþlarýna yaslayýp uykulara durduðum günlerden bu yana
hiç bu denli yarýlmadýysa gök
Ve hatta tek damlan bile beni ýslatmýyorsa,
Hýçkýrýðý göðsüme batan vedalara alýþtýysam
Ve ben aðlamýþsam,
Tanrýlar,
Sen,
Bu kadarý fazla!

Cihat KIRDAR
Sosyal Medyada Paylaşın: