En günahkar halimle Geçiyorum günahsýzlarýn gözlerinden Arþa deðerken nurdan kanatlarý Kavrýyorlar beni en sancýlý yerimden
Yapmayýn diyorum yapmayýn Ben günahkarým Hiç konuþmadým ki cennetin dilinden Cehennemi bir haletin daðdaðasý kavururken zihnimi Son sevap da kayýp düþüyor ellerimden
Arbede suskunluk yanýlsama Ve ziyan akýyor fikrimden Külden seylaplar herc-ü merc ederken beynimi Titriyor ve geçiyorum ateþin dilsizliðinden
Kasýklarýmda fitillenirken delice bir poyraz Parmaklarýmla etimdeki uru arýyorum Zamana savururken beni çýrýlçýplak bir avaz Ruhumun gönyesinden eksensiz sapýyorum
Kýta sahanlýðýna sýðmýyor artýk yüreðim Aysberg gibi büyük parçasý suyun altýnda Ve uzun menzilli his güdümsüz kelimeler Çýnlýyor koruma kalkansýz kulaklarýmda Biliyorum Bir yaný çaresizlik gibi görünse de bu gel-git lerin Bir yaný dað göçerten gurur aslýnda
Oysa ne çok batýp çýktým boz bulanýk çamurlara Saf sularda ne kadar da çok yýkandým Kerameti kendinden menkul gülüþlerde Gözyaþýnýn zulmü kadar yalandým
Sübvansiyonel bir eðilimdi oysa yaþam Keyfe keder Bin gözde hüzmelenirken endamý Hal edilgen Pamuk ipliðine baðlý onur Fezayý çýnlatýp arzý savuruyor ya esamesi Hiç yaþanmasa ne olur?
Deli taylar gibi koþtum hükmü eyvah dehlizlerden Dikenli bahçelerden yalýnayak geçtim Çarmýha gerildim de kolsuz bacaksýz Un gibi pare pare ufalandým da Koymadý Ben iþkencenin alasýný Öznesi yok Yüklemi çok Vakte ayarlý Bitimsiz ve bitirimsiz sözlerden çektim
Giderek anlamýný yitiriyor artýk tüm güzellikler Kendindeki aynayý görmeyle Aynadaki kendini sevmeye sýkýþýp kalýrken kelimeler Tehlikeli bir vurdumduymazlýðý cilalýyor cümleler
Þimdi alevsiz ateþler yakýp kendi çemberimde Gözlerimi kapayýp baþlýyorum sessiz bir ayine Yanýyorum Günah çýkartýyorum ruhumdan bedenime
Ne kadar da çoklar Nurdan kanatlý Günahsýz melekler..
Sosyal Medyada Paylaşın:
izmirim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.