zarif eşkiya
adý yahya çatýþmadan vakit bulamamýþ asker telaþý
sýradan hikâyeler yazan genç adam fakat eþkýya
susunca böbreðini tutuyor diðer böbreðini daha
uzun soluðu çitalarýn günah baldýrýnda taþýnan
uçsuz bucaksýz teni içindi topuklarý kar olan kadýn
gözlerindeki beyazlýk saçlarý bir günde aðaran
Ýbrahim’in hikâyesi, sözünü söz belleyen hanidir
þehre geç inen hayvanlarý üstüne sürüyor bazen
ayaklarýný deniyor ayaklarý biraz kangren
düþüp göðüs kafesini kýrmak ne de geliyor içinden
bir bilseniz orada kimler saklý niçin tutuklu
huzur kemiklerin arasýnda, belki de çatýrdamasýnda
eþyalarý nikahýna aldýðý günden beri alýngan
çantasýnda yasak gezmeler cenaze taburu düþmanýn
þiddet içeren yapraklarýn üstünden aþýrtarak gençliðini
yýldýzlarýn netliðine laf geçirecek
namusu var kutsal kitaplara deðdikçe aðýrlaþan
batýl inançlarý yok haklarý var bohem deðil
susunca böbreðini tutuyor diðer böbreðini daha
dedim ya adý yahya hayata tutunmanýn mezhebi
kýrýþmýþ yataðýmýza çakýlýp daðýlan yalnýzlýða inat
adýný rüzgar koyacak bir bebeði ölürse
iki bebeði ölürse adýný sert rüzgar
bütün sýrtý duvara yaslý çocuklarýn adý rüzgar
baba korkma diyenlerin eðilip duvarýn enkazýna
geçip gitmenin adý rüzgar yeri yuvasý olmayanýn
vurulmanýn da olsun, yani sýrtýn
gitmediðimz yerler öyle hatýrlansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.