Ütopya’da yaþýyorum
seninle
sen bilmezsin.
Öylesine güzel,
öylesine þahane;
þiir misali...
Ve sen,
sen hep yaný baþýmdasýn.
Zaman kavramý yok.
Ayaklarýmýz yerden kesilmiþ.
Ruhlarýmýz mutlu...
Gözlerin sýcacýk,
gözlerin güneþ.
sesin kulaklarýmý okþuyor;
antika gramofondan yayýlan
tatlý bir musiki.
Ütopya benim ülkem;
seninle.
Sen bilmezsin.
Burasý bambaþka;
daha bir yeþil, daha bir sarý
daha yakýþýyor aþka..
Hesap- kitap yok
hiç bir þey yok sen ve
benden baþka.
Yýldýzsýz geceler,
güneþsiz yaðmur olmaz
sensiz uyku,
sensiz uyanmak olmaz.
Bir deðil, binlerce gökkuþaðýnýn altýndayýz,
sen bilmezsin...
Dünyanýn karanlýðýný bilirsin sen
ve zamanýn katýlýðýný.
Rüyalardan uzak,
riyalarý bilirsin.
Sen onunla kal !
dünyada o yaraþýr sana.
Nasýl olsa
Ütopya’ da benimlesin.
Þermin Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.