Camýmda bir týkýrtý baktým dolu yaðýyor Yaz gününde nedir bu yoksa hayal mi dedim Bir de baktým sema’ya gökkuþaðý doðuyor Kararsýz gök yüzünü görünce gülümsedim Umutla çaresizlik sanki baþ baþa vermiþ Beni avutmak için renkleri göðe sermiþ.
Ýp atlarým ecelle bu aþk gönle düþeli Sanki labirentteyim çýkýþ yolu bulamam Hayat yolu düz deðil biliyorum köþeli Buna raðmen kenar da yýkýk gibi kalamam Razýyým kaderime boynum kýldan incedir Aþk batak da aranmaz dört yapraklý yoncadýr.. .
Yanýk kokusu gibi her zerrem duman koksa Ýlahi adaletin hükmüdür yazan bozar Gücü yetmez kimsenin alemi dahi yaksa Karþý durmak ne mümkün kaderi Allah yazar Uyansam kabuslarla ter bassa her yanýmý Veren alýr elbette kýymetsiz þu canýmý..
Dolu deðil kar yaðsa bu yangýn sönmeyecek Gökkuþaðý kandýrmaz gönlüm siyaha gebe Bilsem ki yýllar geçse bu acý dinmeyecek Ýsyan etmek neyime yakýþmýyor edebe Huþu ile baþ eðdim bedel neyse öderim Boynumu münafýk’a eðmem yemin ederim.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.