Bu öyle bir masal ki, alev alev bak her yan?
Kör kuyuya atarak donduran deðil miydin?
Söylediðin yalanlar, ortada ayan beyan,
Sana yanan bu caný, kandýran deðil miydin?
Tarumar oldu baðlar, leylaklar solgun düþtü.
Güllerin dikeni yok, bülbüller buna þaþtý.
Bulutlar matemlerde, ay ve yýldýz çok loþtu.
Güneþi gözlerimde, söndüren deðil miydin?
Güneþ gibi sýcacýk, doðan aþkýmýz nerde
Yýldýzlarla dertleþtim, mecal kalmadý serde
Ah etmekten yoruldum, aþkýmýz sanki yerde
Hayatý cehenneme, döndüren deðil miydin?
Bir kuþ misali gönül, kalýnca dar kafeste,
Çýkar senden bu ahlar, bak aheste aheste.
Aþkým gelsin aklýna, verdiðin son nefeste,
Taht kurduðum gönülden, indiren deðil miydin?
Gösterme gözyaþýný, gülüyor sansýn âlem,
Sayfalara þiir ol, aþktan þaþma be halem.
Sevda seli gibi coþ, anlat aþkýmý kalem.
Gönlünün çýrasýný, yandýran deðil miydin?
SEVDALÝNKO
(ÝLK HECE DENEMEM )