İNSAN DA GEÇER

ÝNSAN DA GEÇER

Gam etme kedere dökme gözyaþý;
Biliyorsun saðlýk her þeyin baþý,
Bir ömür dört mevsim gelir yýlbaþý

Doðumla baþlayan zaman da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Sabýr et, hasetlik derdi azdýran,
Aþk düþse gönüle gurbet gezdiren,
Muhteþem þahlara þiir yazdýran

Hüsnü bala olsa sultan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Ýtiraza gerek yok varsa rýza,
Kar kýþa yakýþmýþ gül bahar yaza,
Gam keder hicrana aydýnlýk göze

Beklerken vuslatý cihan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Akýlla yol alýr sevgiyle cevher,
Kimi girer bilmez, eli boþ gider,
Kimi kin kibirle kendine eder

Alim, memur, asker, çoban da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Haz almak lazýmdýr her an dembedem,
Zehreder hayatý daldýkça matem,
Havvayla hoþ olur cennette adem

Gönülden tevbeyle isyan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Fikreyle zerreden kürreye arþý,
Ne güzel ölçüdür zýttýna karþý,
Bu dünya kurulup toplanan çarþý

Kulübe sarayla mekân da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Kimi sabah doðar akþama ölür,
Kimisi beþ asýr geriden gelir,
Kimisi kabukla özünü bilir

Yüzünden okursan lisan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Melamet hýrkasý cefada sefa,
Kaybetmez halisçe seven irtifa,
Söndürür nurunu türlü hurafa

Medeniyyet çöker irfan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Cennetten bir köþe cennetten ocak,
Aile huzuru aþkla sýmsýcak,
El gider – dil gider açýlmaz kucak

Bahtiyarlýk biter buhran da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Ne kadar yýðsan da dünyada malýn,
Örtecek üstünü bir delik çulun,
Kýrmasýn bir gönül elinle dilin

Mahur peþrevle mart - nisan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Mehlikâ Sultan’a bu gönül hasret,
Ressam Halil, yaþar aþkla nihayet,
Kalan yok dünyada gerçek vaziyet

Üç gün yas tutarlar figan da geçer,
Gün gelir alemden insan da geçer.

Halil GÜLEL
Düsseldorf / 07.09.2013
(Bir Bilge Destandýr Mehlika Sultan)


Sosyal Medyada Paylaşın: