aðlamayý kes sen böyle sulu sepken oldukça fikir duruluyur bir tuhaf gülümsüyor ay sana yakýn olaný anlattýkça harfler harflere mümkünü yok anlamlý bakmaz hele dur bir hatýrýný sorayým þu çocuðun ne imiþ derdi anlayayým bakarsýn gözlerim dolar beraber aðlaþýrýz bir baþýna soðuk olur naftalin kokusu
hava durulacak gibi deðil sokaðý öyle bir gezindim de eskiden bardaðýma badeler dolduran sakilerin hepsi gitmiþ
peh bu hapþýrýk da nereden çýktý þimdi uyumaya yakýn her þeyi unutacaktým bir baktým ki sokak ýslanmýþ bende koyuverdim ardýndan niyetim güldürmekti kendimi en çalýmlýsýndan
kuyu kokuyordu çocuðun gömleði sarýlýnca düþtü gardým iki yana kimsin be alimcik bu kadar aðlar mý insan arkasý sýcak haziran yaðmurunda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.