Ey yar rüzgâr şebboy kokulu zülfünü öpüp incitmesin…

Bilmiyorum
Sabretmeyi beceremiyorum
Ýçimde akan pýnara
Dur diyemiyorum
Direniyorum, baþka þeylerle
Meþgul olmaya çalýþýyorum
Fakat hakkýyla baþaramýyorum



Ýçimde
Dinmeyen fýrtýnaya
Ve dalgaya
Her lahzada ibret
Zerk eden hicrana
Gözlerden yaþ getiren çaresizliðe
Mahkûm edilen merama,
Hasret kokan umutlara
Çare bulamýyorum



Aczi yetim aþikâr
Ve fakat hissiyatým
Sanki aðlayan pýnar
Ne bir haber,
Ne de bir umut görülmez,
Duyulmaz oldu yar
Yaþarken öldüren,
Gülerken aðlatan,
Suskunken gözlerden
Kan getiren
Firkatin neye yarar



Nerdeysen
Hangi melalin
Ýkmalinde ki hedersen
Mesut ve saadet içinde,
Kalbi sürur refakatiyle
Ýhya içindeysen
Huzur duyarým,
Mutlu olurum,
Gam etmekten kurtulurum,
Elemi bir kenara býrakýr,
Yaþamak için umutlanýrým



Evet, haklýydýn
Yýllardýr vefasýzlýðýma
Sabredip kandýn
Ömrünü hasýr ettin,
Bir tebessüm için
Ne çileler çektin,
Lakin anlaþýlmadýn
Umutlarýna küstün,
Belki canýndan bezdin,
Uzak diyarlara gitmek istedin,
Gözlerden ýrak olmayý benimsedin,
Çaresizdin



Sen ki
Edebin timsali
Sabrýn sancaktarý,
Umutlarým medarý iftiharýydýn
Kalbi hassasiyetten uzak olanlar,
Anlamaktan kaçanlar,
Ýrfaný unutanlarla yaþadýn
Sana kýyan,
Katline sebep olan,
Hülyalarýný kurutan,
Ufkunu karartan
Her kim ve kimlerse
Rabbim yargýlasýn inþallah…



Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: