Kirpiklerin Piyano
seviyorum diyen bir pencerenin arkasý
dondurulmuþ bir resmi boyar gibi
tavanlarýn gözyaþlarý olsaydý
yumuþak yastýklara sarar öyle bakardý
mutlu uyanýþlarla kapýmýzý çalan mavi
daha ileriye bir adým daha atamam
iki rengin arasýnda tekrar ediyorum
tekrar ediyorum
seviyorum diyen bir pencerenin arkasýný
kuþlar gelmesin kuþlar
onlar uzaklardan bahsedecekler yine
nasýl geniþ olduðundan mutluluðun
ve tam anlamýþken yüzünde bir ben
bulutlar karýþacak sensizliðime
daha güzel oluþunun bir karþýlýðý yok
uykuda öpülen dudaklar gibi kayýp
seviyorum diyen bir pencere aralar aþký
bir bakýþ ki
sonsuzluða giriþ þarkýlarý söyler
mýþýl mýþýl kirpiklerin piyano
soðuyan geceye sarýlmasýný öðreten ten yorgunluklarý
ne olur ellerin kaybolsa içimde
deðdikçe sevginin doruðuna
uyansa parmaklarýndaki hece
biliyorum gideceksin pencerelerin arkasýna
duysam ki perdeler boynunu bükmüþ
bomboþ bir odada
caný sýkýlýyor olacak duvarlarýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.