Þimdi karanlýk bir odada Seni düþünmekteyim sevgilim Dizlerim karnýmda Yokluðun sancým da Gözyaþlarým dudaklarýmda Hasretini derinden yaþýyor Gelmeni ise umutsuzca beklemiyorum bile Kelimeler anlamýný yitiriyor Kifayet bile kifayetsiz kalýyor Dokunuyorum resmine Elim deðil içim yanýyor Nefesin çarpýyor hayalden Suretime Dökülüyorum sensizliðe Ýçimi kanatýyorsun ama Þifam sen de biliyorum Ve ben ölüme yüz tutmuþ Azrail’i bekliyorum.
Gizem TORUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Makfiill Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.