Işığa dönmüş yüz, kapanmış göz
Göðün tüm kuþlarýna ve Lac’a ithafen,
Bir avludan bahsediyorsun, güneþin okþadýðý
Aðaçlarý sökülüyor diyorsun bahçenin, toprak soðuyor
Sonra bayýrlardan aþaðýya koþan bir kýzý yakalýyorsun
On tapýnaklý bu þehir sol göðsünden asýlýyor, oy!
Þuralardan bir yerlerden baþlýyor tanýklýk
Biz seninle doðrulup bulutlarý arýyoruz
Ormandan dönüþünü bekliyoruz bitkilerin
Masfallarý ömrün sevecen oluyor
Ah,
Verme yine de gözlerini kimseye!
Çocuklardan ve kadýnlardan oluþan ölüler var bu ülkede
Ayný dili konuþan uzak görkemli yýldýzlar var
Örtü altýnda birikmiþ binlerce dua var, oy
Hep ayný zikirdir bu, ayný tin
Bir ýslýk tutturmalý þimdi geceye
Önce yerin altýna, sonra göðe doðru ses etmeli
Ey siz maðara bekçileri, tatlý tatlý hýçkýran ýrmak
Oturup karþýlýklý mýrýldanmayý býrakýn, dinleyin beni!
berFarJeyn
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet Küçükhasanoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.