ODAM HÜZÜN KOKAR BENİM

Odam hüzün kokar benim
Ne zaman dara düþsem,ona koþarým
Beyaz duvarlarýna dökerim hallerimi
Sesi soluðu çýkmaz ama;
Geri de çevirmez hiç,dinler beni

Odam hüzün kokar benim
Ne zaman aðlamak istesem,ona koþarým
Çocuðunu sahiplenen anne gibi baðrýna basar
Sesi soluðu çýkmaz ama;
O da içten içe aðlar benimle

Odam hüzün kokar benim
Ne zaman deliye dönsem,ona koþarým
Beyaz duvarlarý tebessüm eder,okþar saçlarýmý
Sesi soluðu çýkmaz ama;
Kuzey rüzgarý gibi eser benimle

Odam hüzün kokar benim
Ne zaman sevinsem bir þeye,ona koþarým
Hüzün kokan beyaz duvarlarýna anlatýrým olup biteni
Sesi soluðu çýkmaz ama;
Oðluyla gururlanan baba gibi eðilir,alnýmdan öper beni

Özkan ÇALIÞ