Sensiz geçen þu þu ömrüm,
hüzünlerle dolarken..
Sözde huzuru arýyorum
senden uzakyerlerde,
Göz kapaklarým
uykuya muhtac iken
Kan aðlayan yüreðimi,
Kor alevler sarýyor..
Belki yarýnlarýn hasretini,
Ýlmek ilmek örerken
kapýlýrým hayale.!
Ayrýlýk acýlarý
damarýmda gezeken,
Nasýlda insafsýzca
tam kalbimden vurursun..?
Bir hoyrat el gibi,,!
Nasýl viran eylersin,
umudumu kýrarsýn..?
Yükleyip bütün suçu,
þu garibin sýrtýna.
Umutlarýmý çalýp
hayýrsýza kaçarsýn
Tüketsen umudumu
Sabrýmýda taþýrsan
savursanda yellere
Parça parça yapsanda
Yinede vazgeçmem senden
Çöl gibi kavursanda
Sensiz geçen her anýmda
efkar basar kalbimi
uyku bilmez gözlerim...
Hala umutla bekler seni
Sensiz geçen þu ömrüm,
Hüzünlerle dolarken,
Kan aðlayan yüreðimi,
kor alevler basýyor.....
Durak YÝÐÝT
Gönüllerin Þairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.