bir kaç kýrmýzý gül, kurumuþ, konmuþ vazoya... her birinin hikayesi ayrý, bir tanesi, çingene kadýnýn sepetinden seçilmiþ, ýlýk bir ekim gecesi, sunulmuþ , sevilen kadýna... diðeri, menekþelerin içine gizlenip gelmiþ, taþýmýþ beraberinde geleceðe dair umutlarý... þýk bir kutunun içinde ulaþmýþ öteki, yeni yýlý kutlamak için, en güzeli, doðum günü armaðaný olarak , bir mum ýþýðýnýn ardýndan verilmiþ, diðerleri, sevgiyle alýnmýþ, demet olarak, aþkýn sözcüsü olmuþ, kunuþamayan dillerin adýna...
þimdi, o bir kaç tane kýrmýzý gül, yapraklarý dökülmüþ, kurumuþ, þaþkýn, vazo da, hala duruyorlar, ama, daha fazla dayanmaya güçleri yok, bir süre sonra da, toz olup karýþacaklar topraða
marmara ereðlisi 24.06.2007 Sosyal Medyada Paylaşın:
nursen ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.