EY HAYAT!

Ey hayat! Gönlümden geçeni dilime, dilimden geçeni gönlüme
Bana neden vermezsin?

Ey hayat! Karýncaya verdiðin azmi, Eyüp’e verdiðin sabrý
Benden neden esirgersin?

Ey hayat! Düþlerimde þekil verdiðim, Her karesini yazdýðým ömrü
Bana neden reva görmezsin?

Ey hayat! Daldaki yapraða, topraðýn altýndaki solucana
Hayat verirsin de benden neden alýrsýn?

Ey hayat! Mecnun’u Kerem’i ve de Þems’i yaktýðýn aþkla
Beni neden yakmazsýn?

Ey hayat! Bülbülü güle, topraðý suya kavuþturursun da
Beni neden yardan ayrý koyarsýn?

Ey hayat! Havadaki kuþ, denizdeki balýk, gökteki ay ve güneþ
Görevini bilirken bana neden bildirmezsin?,

Ey hayat! Aðaç gölgesinde kavrulan bir yüreði,
Güneþ altýnda üþüyen bir bedeni bende neden hapsedersin?

Ey hayat! Semadaki renk cümbüþünde payýma düþen
Neden karanlýk?

Ey hayat! Gönüldeki duygu deryasýnda payýma düþen
Neden üzüntü, karamsarlýk, beis?

Ey hayat! Dildeki envai çeþit tatlardan payýma düþen
Neden acý kekremsi?

Ey hayat! Baðrýndaki þarkýlardan payýma düþenler
Neden yalnýzlýk keder dolu?

Ey hayat! Miski amber kokan çehrenden payýma düþen
Neden küf bataklýk?

Ey hayat! Yakut misali sýrça köþkler dururken payýma düþen
Neden yýkýk viraneler?

Ey hayat! Diyar diyar yeþil memleketlerin varken payýma düþen
Neden ýssýz çöller?

Ey hayat! Aleme rengarenk arýlarýn tatlý balý düþerken
Bana neden iðnesi düþer?


Sosyal Medyada Paylaşın: