Yokluðunda geceleri mesken tuttum Sen sandýðým bir yýldýzla konuþtum Hayalinle sabahladým günlerce Her yere adýný karaladým Bazen bir camýn buðusuna Bazen bir sigara dumanýna Bazen de bir bulutun sonsuzluðuna Hiç unutmadým mesela kokunu Sýcaklýðýn bir an bile gitmedi ellerimden Sonra bir sýzý gibi, Gün geçtikçe büyüyen bir boþluk Dokundukça kanayan bir yara oldun içimde Ama adýn aklýmdan hayalin baþucumdan Gitmedi hiçbir zaman Bir an bile unutmadým sözlerini Ellerin hep dokundu yüreðime Benim için benden gitme Seninle doðdum,sensizlikle öldürme Ve bitme,ne olur gitme! Sebebim olursun gitme
Hüzün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
buğlem54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.