Karanlýk ,elbet cam kenarýdýr otobüsün Boþ duraklar , kentler , uykuya hazýrlanmýþ sokak lambalarý Cebinde sakladýðý koskoca duruyordu öyle duru , Ýþlenmeyi bekleyen bir mevsim gibi yalnýzlýk...
Yýlýn ilk günleri, yüklem di li geçerken Hecelediklerini doðuramayan ucu tükenmiþ sancýlar...
Sessizlik kýrýntýsý yaþamamýþ kaldýrýmlar, Henüz çizgileri belirginleþmemiþ dökülen yapraðýn Saniyelik üþüme ya da dinledikçe sevdiðin tüm çocukluk kokularý burnunda Ve solunan , ardýndan kaybolan bir ses gibi Eylül...
Vakit sonbahar.. Bazý þarkýlarý tekrar dinlemek için beklenmiþ, Uzun kýþa adým bir öncekinin zahirisi, Aceleci ve hatta bak yine hoþçakalý elinde...
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.