Kalabalýk bir kentin çýkmaz sokaklarýnda, Hep ayný yerde ayný resme bakýyorum... Zihnim bulanýk,bakýþlarým kaldýrýmlarda, Þimdi hatýr diye kahýr içiyorum...
Hiç göz göze gelmedik, Aslýnda yüz yüzede gelmedik, Sessizliye boyun büküp hep ayný noktada, Ayný yöne kilitlenip bakýyorum...
Ýyi de ben hangi zamanda bu kadar baðlandým ona, Yusuf-i kuyularda hangi zaman aðladý bana, Sanki bir þey var bana ait onda, Zaman üþüyor bende,kalbimi yokluyorum...
Sadece bir hayal bir serapdý gördüklerim, Bir damla gözyaþý belki hüzündür sevdiklerim, Kondukca beyaz güvercinler,sarýldý saç tellerim, Hava çok soðuk,ben yine hüzün sokaðýndan geçiyorum...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 20.09.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.