Ben ara sýra kafa dinlemek için güzelbahçeye gidip balýk tutarým.Her gittiðimde de sahilde güzeller güzeli bir kýz görürüm.. Elinde rengarenk çiçekler olan gözleri görmeyen çiçekçi kýz. "Gökkuþaðýnýn renklerinden almak ister misiniz" diye, o hem gören hem gülen sesiyle seslenir etrafýna.Her gittiðimde de muhakkak bir tane çiçek alýrým ondan.Bu çiçek almalar devam edince artýk sesimden tanýyordu beni.Bende daha önce etkilendiðim bir þeyi yaptým bir not yazýp sepetlerinin önüne koydum. ’Gökkuþaðýnýn renklerini göremesem de kokusunu içime çekebiliyorum. Ne mutlu bana nefes alabiliyorum’ diye yazmýþtým.. Ve en son gittiðimde yazdýðým notu göremedim sepetlerinin önünde, elime bir zarf iliþtirdi içinde bir miktar para ve bir not vardý. Notta þöyle diyordu; "Merhaba beyefendi bu zarfýn içinde benden almadýðýnýz çiçeklerin parasý var,sahibine verilmeyen çiçeklerin parasýný alamam,nezaketiniz için çok teþekkür ederim.Yazdýðýnýz notu hep baþucumda tutuyorum odamdan dýþarý çýkarmýyorum kaybolur diye vede halime þükrediyorum sayenizde.Ama paranýzý alamam ýsrar etmeyin."diyordu notta.Tüm ýsrarlarýma raðmen almadý parayý. O kör olan kýz aslýnda benim gözlerimi açmýþtý.Bir þey demeden uzaklaþmak zorunda kaldým.Ogün oltamýn ucuna düþüncelerimden baþka bir þey takamadým.Ogün den sonra tekrar gittim yoktu yerinde bir daha da görmedim.. Ben her gittiðimde çiçeklerden bir tane alýrdým,aldýðým çiçeði yanýndan giderken o fark etmeden diðer sepetin içine koyup öyle giderdim. Meðer fark edermiþ de sesini çýkarmazmýþ.Verdiðim paralarý kuruþu kuruþuna geri verdi.O zarfýn içindeki notu okuduktan sonra dondum kaldým.O an kör olan,sesi soluðu kesilen bendim. Kelimeler öyle düðümlenmiþti ki boðazýma zor bela konuþma cesareti bulmuþtum. Ben o çiçekleri size aldým kabul edin desem de, ’Sepete deðilde bana verseydiniz kabul ederdim’ sözünden sonra bir þey diyemeden uzaklaþmak zorunda kaldým,kendimi sorgulaya sorgulaya.. Ýyilik mi yapmýþtým kötülük mü anlamadým...