Hepimiz Yalnýzýz Vefa yok dostun elinden, yardým bekleme, Kendi ayaklarýnla yürüyemeyi öðreneceksin, Tek basýna doðdun öylede öleceksin, Þimdi ayaða kalk ve baþýný göðe kaldýr emekleme.
Feryatlarýn kimselere duyulmaz onlar sessizdir, Üzüntülerin kimseleri üzmez böyle bil, Sen aðlarsan gülerler gözyaþýný sil, Bekleme bir mendil gözyaþýn kýymetsizdir.
Kimseyi bekleme yanýna ellerin elleriyiz , Böyle geldik alem bize yaramaz , Bir býçak yarasýnda elin eli kanamaz , Hepimiz yalnýzýz kendimizin kimsesiyiz.
Ahmet UYSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet UYSAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.