** KAHRETSİN.! **

Yine sensiz bir gecenin bitiminde,
Sabahýn 02.sinde...
Malatya da bir Oteldeyim.
Duvardaki saat ritmik sesiyle
Hiç detone olmadan,
Doðacak yeni bir güne doðru ilerliyor.
Aylardan hangi ay,günlerden ne bilmiyorum.
Hava soðuk olduðuna göre mevsim kýþ olmalý.
Þimdi kim bilir kimler nerelerde ne yapýyorlar?
Hudut boylarýnda Mehmetçik 01-03 nöbetinde
Binlercesi pusularda vataný bekliyor uykusuz.
Hangi limanlardan kaç gemi iskele alýyor.
Þehirler arasý yollarda,
Kaç gönül sevdiðine hasret kim bilir?
Sokaklarýna serserilerin hakim olduðu þehirlerde,
Korku var...
Ya da kanamalý bir hasta için,
Çok acele’ kan aranýyor’anonsu radyolarda
Kim bilir kimler,
Alkolün aðýrlýðýný sade kahveyle atmaya çalýþýyor.
Belki de bazý evlerde,
Kavgalar,yaralamalar,evi terk etmeler oluyor.
Kaç genç kandýrýlýp tuzaða düþürülüyor þu saat te?
Menfaatlerin kol gezdiði,
Ne çirkin pazarlýklar yapýlýyor kim bilir?
Belki de...yepyeni sevdalar filizleniyor gönüllerde
Birazdan pavyonlar da kapanýr.
Yavaþ yavaþ el ayak çekilir
Herkesin gideceði bir yer vardýr nasýlsa
Sokak lambalarýný ýþýltýsýna teslim olur þehir...
Bense,
Uyku gözlerimi deliyor olmasýna raðmen
Uyuyamýyorum.
Gözlerim kan çanaðý gibi...
Sen yoksa hala o adamýn kadýnýmýsýn?
Hani birkaç süslü takýya,
Ve paraya karþýlýk beni deðiþtiðin adam ýn.
Eðer öyleyse Allah ikinizi de kahretsin.
Beni gecelerce uykusuz býraktýn,
Seni düþünmeye mecbur ettin ya
Dilerim...
Allah seni benden daha beter etsin.


12/Ocak/1998
Saat 02,10 (Malatya)
A.Nevzat UÇAR
-

Sosyal Medyada Paylaşın: