karanlık kadife gülüşüne bürünüyor

aþk dediðimde durmadan ,usanmadan sana...
nasýl sevdiðimi bilseydin,durabilirmiydin tenimin sýcaðýndan uzakta?
uzaklarda kalsan da silerdin yollarý aramýzdan,eritirdin daðlarý.
duvarlarý aramýzda ördün oysa ,engeller koydun ...
ve korkun cesaretinden büyüktü nedensizce...
gözlerini yumup sevgime ,perdeler çekmeseydin kýskandýracaðýmýz düþlere;
ürkerek ve suskun bir tavýrla durabilirmiydin?
kýrýlgan mehtabýn,zümrüdi ýþýklarýnda seni ararken!
uykularýn beni bulmadýðýný...
yorgunluðu nida ederken ,kirpiklerimin kavuþmadýðýný bilseydin;
merhametten yoksun o gaddar olabilirmiydin?
oysa hayalimin vadilerinde;
hala beyaz atýn nal sesleri yankýlanýyor.
ve yeþil aðaçlar arasýndan yol alýp geceye varýyoruz.
kimsesiz, sessiz bu nehir kýyýlarýnda kadife gülüþün beliriyor,
karanlýk kadifemsi gülüþüne bürünüyor...
kaderimin rehberi deðildim sadece ,hayalimin deðil
unutup yokluðunu ,bi hayaldeki varlýðýna bakýyorum.
umutla çaðlýyorum...
bilsem de gölgen yüzüyor ,gözümdeki bu gölde;
günlerce izleyip;dinmeyen bir pýnar gibi seni affediyorum
seni seviyorum...
tutkuyla ,kadifemsi gülüþüne boyuyorum geceyi;
çiðnenmiþ sözleri terkediyorum,
ezilmiþ yüreðimi feda ediyorum,
gücüm olsa dahi bu esarete boyun eðip
seni seviyorum...

Sosyal Medyada Paylaşın: