isimsiz

isimsiz



Özledim demek anlamsýzlaþýyor
Yoksunlugunun soðuklugunda
Hiçleþiyor umud yürekte
Avuçlarýmda tümce kavgalarý aþkýn
Git demek olmuyor.
Bir atlý fayton geçiyor küçeden
Saçlarý ýslak bir kadýn karanlýkta.
Ölüm tütsüyor yoklugunda sobamda
Soguk ýsýtýyor beni.
Bir devrim özlüyor yüregim
Tüm gençleri ekmek dagýtýyor sokakta
Agaçlar aglýyor bu yorgunluguna gecenin
Gün bir sabah ezanýnda
Halvette ýslak saçlý kadýn.
Aç duygulara yenik ölümcül bir korkuda
Özledim demek
Bir yer sofrasýnda yufka ekmegi
Kulç kulaç sevinçler pýrýldýyor gözlerinde
Yitenler geri gelmiyor ayaz mevsimi artýk
Týrnak uçlarý mor çaresizliklerinde
Kapým açýk olsada kýþ soguklugunda mevsim
Hiç ses yok artýk masamda
O da yok , kahredici bir kýrýlganlýk düþte
O saçlarý ýslak kadýn,
Özlemek onu kendi içimde.

Eylül 2013





Sosyal Medyada Paylaşın: