Söylesene Rüzgar aþk kaç renkti yüreðinde ki ne zaman giyinsem rengarenk gökkuþaðýný yüzüme her bir noktandan kara ýþýklar vurur üstüme ýslanýrým zemheri vuran gülüþlerinde.
En çok beyaza vurgundum bilirsin öylesine masumdu sana akan yüreðimin sedasý bir kemanýn belki de en son konçertosunda ismindi dinlediðim huþuyla yakýlana kadar bir cadý gibi günahsýz afiþlere ismimi sen mi kazýdýn Rüzgar sen mi ezberlettin ismimi feleðe ki nerde görse tokadý yapýþitýrdý yüzüme.
Siyah bir martý gibi süzülürken düþlerimin içine beyaz köpükleri ayaklarýnla kirletirken yüzüme vuran yakamozlarý hiç öpmedin bilirim bilirim adýn gibi esmeyi seversin baþýnda sevda yeli benim þehirlerim hep ölüm kokar Rüzgar elleme yakmasýn seni de yalnýz saçlarýmý savurda git bu sefer yüzümün yanan yerlerine deðdikçe içimde yeniden yaþama sevinci yeþeriyor korkuyorum Rüzgar daha önce de kalmýþtým böylesi bir yangýnda eðer gücün yoksa taþýmaya sürükleme beni ardýnda.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.