ŞEHRE DÜŞEN KARA BİR KIŞ GİBİYİM

Katarlar dolmuþ gider,kervanlar haný gezer
Ayrýlýk yaman oldu , hasretlik caný ezer
Yýkýlmýþ düþüyorum ,can acýlarda bezer
Sýðýndýðým dallarda, vurulmuþ kuþ gibiyim

Ahlarýn içindeyim,gönül karalar baðlar
Her gelip geçende yar,üstüme düþer daðlar
Alem derdim ne bilsin,erir içimde çýðlar
Yerinden koparýlmýþ ,ezilmiþ taþ gibiyim

Geldi hazan mevsimi, devrildim gül baðýnda
Mutluluk uzak olmuþ,gülmedim þu çaðýmda
Düþmüþüm çýrpýnýrým,her gün aþkýn aðýnda
Zamansýz þehre düþen ,kara bir kýþ gibiyim

Efkarlý gece deyim,çul çaputa sarýldým
Seyyah oldum dolandým,acýlara karýldým
Bir bilinmez içinde,sevdalara darýldým
Gözlerden dökülmüþüm,sel olmuþ yaþ gibiyim

Kýrýldým düþtüm yere, süzüldüm peteðimden
Gezdim ulu daðlarý,döküldüm eteginden
Sorgulandým mahzende,söküldüm mertegimden
Tadým tuzum kalmamýþ ,piþmemiþ aþ gibiyim

HAMÝT KARACA 18.9.2013 12:55
Sosyal Medyada Paylaşın: