AHİRİ ZAMANA
“Ahir zamandý her devir” önceki zamanýn sonu olarak, yaþanan dünyada
Anlamadýk “zamanýn ahirini”, düþünceler dövdük, içi boþ kuru havanda
Azýcýk aklým kýtlaþtý, cehli figanda, hiç dermeyan olmadý zamaným bana
Adaklar sundum, kanlar akýttým ahiri zamanda, özgün inançlarým adýna,
Arifedir bilirim her gün, yarýna, yarýnlar, hayaller müjdeliyor insana
Aþkla meþkle erittiðim günlerim kalýr geride, Ýhlâssýz ameller boþuna
Arza kazýyamamýþken bendimi, yaþamým elimde kaldý, piþmanlýklarýmla
Ahu zar eylesem de her gün, piþmanlýðým kadim olmaz, tövbesiz seyri revanda
Akýtýlan bir damla yaþ, gözden düþerken hayata, günümün bayramý bekada
Açýlan yaralar kurumaz kalbimde, kalbim durulmazsa, inancýn duraðýnda
Alnýmda parlayan secdeler yoksa yürümez inancým hiçbir meþakkatli yolda
Atýlan her dem gönülden, sur olur kalemime, kalem yazar cihaný ummanda
Aklýmýz baþýnda düþünelim, “bilim kurgu, fantastik filmler” gelecek zamanda
Ayan beyan seyredilirse filmler, nasýl yorumlanýr seyredenlerce acaba?
Aklýn ürettiði fantastik hayal ürünler mi gerçek, gerçekler mi hayat yoksa?
Atalardan gelen birçok fantastik hikâye üretilmiþtir dersek bu meyanda
Algýlar mý insan hayatý, hayaliyle, yaþamýyla, oyalanýrken dünyada?
Akýl, hep kurguladý hayalleri, anlatmak için birçok þeyi kurgularýnda
Anlatýlan þeyler hep zaman gerçek miydi ki, bu gün gerçek diye geldi insana?
Ahlaki, dini, milli, tarihi her alanda, kurgular gezindi seyri revanda
Ali’ye sallattýlar Zülfikar’ý, Zülfikar kesti dört yüz kelle her sallayýþta
Muhammed’i dolaþtýrdýlar arþta, böyle misafir gelmedi hiçbir zaman arþa
Allah ile pazarlýða tutuþturdular, pak-u zar Ümmet-i Muhammed aþkýna
Aðlayarak iþitenler kurgularý, inançla, aþkla, meþkle döndüler þaþkýna
Ahu zar figanlar yükselirken göklere, gökler delindi þevk-i iman aþkýyla
Aynayý beyan gösterse de yalanlarý, yalanlarý görünmedi insanlara
Arzý endamda akýl, salýnarak yürür kibirle, inanýrken kurgularýna
Ahlak-ý benlik kaybolurmuþ kurgularda, yalansa bakýver ahiri zamana
Âlem-i üryanda gerçekleri arýyorsan, hiçbir zaman kurgulara inanma
Aklýna uyarsan, akýllar hayal kurar, kurduklarýna gerçek der, yalpalama
Atalarýndan gelen kurgular gerçek deðil, sakýn kurgularý gerçekler sanma
Arayýþta insan hayalleriyle, kurgularýyla, yaþamý gerçek olmasa da
Akýp giden zaman sanýlýr hep, hâlbuki akýp giden yaþamdýr, sabit zamanda
Ahiri zaman, önceki zaman yoktur aslýnda, insana ait önce ve sonra
Aldanýr akýl çoðu zaman, felsefeler içinde yürürken feryadý figana
Al beni ey inancým, çaresiz kaldým düþünceler içinde, ahiri zamanda
Aklým uymadan þeytana, þeytan girmeden kanýma, inançla varayým huzura
Arzularým, heveslerim fýrlamadan tavana, koca tavan çökmeden baþýma
Aklým yerinde dursun, kalbim sakin, dingin, yaþamým yürüsün barýþa, huzura
Âlem-i cihanda, dilim yumuþasýn, yüzüm gülsün, çatýklýk çökmesin kaþýma
18.09.2013 – Ýzmir
Þiir 25 hece olup, her mýsra ayný harfle baþlar, biter.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.