soðudun ölü tutmuþ eller gibi tutuþturup bir daha yakmýyorsun beni öyle kanýma girdin ki hastalýk gibi yokluðunda da býrakmýyorsun beni
özlemin öyle sert ki kaçýþý imkansýz dokunup geçmiyor da yýkýp geçiyor zaman bir yazý daha uðurlarken saçlarýma beyaz teller takýp geçiyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
nuhkenis Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.