ANI

Bir çocuk sevmiþtim
Gözleri kahverengi
Yüreðinden kalemime
Deðmiþti içtenliði

Baharda tanýmýþtým onu
Yapraklar dökülürken yere
En derinimden vurdu
Savurdu aklýmý sessizce

Batan yüreðimin nazý
Geçmedi hiç kimseye
Büyüleyen kalbinin sýrrý
Sardý beni öylece

Bir aðlamaklý oldum
Bir deli dolu
Sevenlerimi gülerek avuttum
Ucu bana dokundu

Oldum tam bir platonik
Yýllarý ayýrdým uðruna
Açýlacak gönlüm bitik
Uçup gittin sonunda

Bir pazartesi sabahý
Rahatsýzlandým öylece
Dönerken evime
Cenaze vardý cami önünde

Tam uyudum derken
Kapý çaldý aniden
Senden bi haber
Aldý beni benden

Yok inanmadým aslýnda
Donup kaldým oracýkta
Ertesi gün bir baktým
Yoksun ortalýkta

Sende sevmiþsin meðer
Canýný vermiþsin uðrunda
Bir fark vardý aramýzda
Seninki karþýlýklýydý aslýnda

Sonra ben öldüm
Dünyaya gömüldüm
Aklýmdaki senle
Bir ömür süründüm ...
Sosyal Medyada Paylaşın: