" Öl dediğinde ölmezsem eğer gözlerimi tükür " uytun
" Öl dediğinde ölmezsem eğer gözlerimi tükür "
Düþe kalka bir çocuk gibi Mezarlýktan geçen gözlerimiz vardý Kahve lekesi düþünce kefenimize Sana son gülümseyiþimi bile hatýrlamýyorum Konuþabilsen, uzanýp umursamazca bir bulutun Göðsünde söndürecektim sigaramý Ve akabinde turnalarla düzelterek aramý, Kanatlarýna mavi öpücükler konduracaktým
Kaç gecenin koynunda, kaç aðlayan yýldýz saydýk Keþke, hiç susmasaydýk
Elleri yoktu küfürlerimin Ki siyah soyundurarak çýrýlçýplak býraksýn saçlarýný Yalandan da olsa Lütfen, aðlamaklý bak gökyüzüne
Seni özlemek daraðacýnda celladýna sevdalanmak gibidir Öl dediðinde ölmezsem eðer Gözlerimi tükür Keþke ikide bir gelmesen aklýma Gittiðin yerde kalýp
Yakýþýksýz özlüyorum belki de seni Ýçine sindiremiyor rüzgarlar belki çirkinliðimi Belki de adýmlarýn tekmilinde ayrýlýðýn Ayýplayacakmýþ gibi bütün insanlar Hülasa ne ben seni anlarým ne yüreðin beni anlar Tereddütsüz süzülüyor turnalar bugün yalnýzlýða Kanatlarýnda masum bir hasret ezgisi Ve ben tozunu silkeliyorum sessizliðimin Zaten çok susmuþtum Zaten konuþabilsem cümleler küfürlere gebeydi Dilim doðum sancýlarýna yatýyordu kan kýzýlý Kundaklanmamýþ bu sevdanýn ninnisi hiç söylenmedi
Ulufesi daðýtýlan bu kentin Gecesi intihar beyazý, kuþlarý simsiyahtý oysa Mezar suratlý kadýnlardan ürperen Karanlýk delisiydim bütün þizofrenliðimle Beni bir tek yýldýzlar umursadý Somurtkan ay ýþýðýna küfrederken sen duymadýn Renksiz bir baharý gölgeleyen Kan lekesi bulutlardan soluklanýrdýk Yaðmur saçlý çocuklar kadar masumduk oysa Oysa, Utangaç çehrelerimizin ardýnda Boylarýmýzdan büyük yüreklerimiz vardý Ve oysa, Aþkýn derin çizgilerinde masalsý ebabiller kanat çýrpardý
Severken vurulduðumuz Bu soðuk kentte Kanýmýz hala sýmsýcakken Yüreðimi sen mi taþýyordun Yarýn, masallarýn kaf daðýna göm beni
uytun ..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.