Kurþun tepelerin yamacýnda Alev alev bakýr kýzýlý aðaçlar Çimen rengini unutmuþ tunç ovalar Sularýn boz bulanýk demirden yüzü
Ne kaldý geriye? Kala kala bir biz mi kaldýk? Bir biz mi? Etten ve kemikten… Bu et ve kemik, bu vücut Daha... Daha ne kadar dayanabilir ki! Ne kadar? Bu maden ocaðýna...
Ya düþler, ya hayallerimiz Rüyalarýmýzda mý öksüz kaldý bedenden Geçit vermiyoruz ki girsinler Aramýza set örmüþüz çelikten…
Dünya denen ahvalse ikiyüzlü Bir tarafý kara, bir tarafý ak Yeni büründüðü leopar postuyla Halkalar oluþturmakta Tüm renkler þimdi alaca karanlýðýnda…
Kýyamet mi? Ne zaman mý kopacak? Meraklanma, az kaldý, Son dolum noktasýnda! Ha patladý, ha patlayacak… Ýþte o zaman! Demir demir üstünde kalmayacak Eriyecek maden yüklü barýnak…
Sonrasýnda mý? Arasý yavaþ yavaþ soðudukça Unutturacak kendini… Ve Ardýndan Yeni bir barýnak Yeni bir hayat Yeni bir kýyamet daha… Bu bir kýsýr döngü Durmaksýzýn tekrarlanacak... Yaþam’sa ihanetin ucunda!..
Kardelen Seçki için Edebiyat Defteri’ne çok teþekkürler. Sonsuz saygýlar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen çiçeği Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.