Gün gecenin kýyýlarýna vururken kendini
Birbirinin ayný
Hatta bir o kadar farklý
Belki de eski
Ya da uzundu
Umduðumdan da yeniydi
Ve parladý sesi
Anlatamýyorum bu iki mevsimi...
Sustu unuttu konuþmayý tanyeri
Hatta uzatýp elini
Çýðlýklanmasýn diye tüm açýk aðýzlarý kapattý
Sýraya girmiþ ve sýrasýný bekleyen
Gölgelerle dolu ortalýk
Ama
Ne gülüþmeler hevesliydi
Ne de gözyaþýydý sýra baþýna kendini ekleyen
Sallandý daraðacýnda
Ellerinden asýlý ayçiçeði ýþýðý
Sustu özlem
Tuttu dalga
Söndü sözler
Ama yandý þiir
Biri yazar oldu ömrümün senaryolarýný
Diðeri satýrlara küsmüþ
Satýr aralarýna sýrnaþýk bir þair
Elimde avucumda bilyeler
Ýþte bir de adý konmayan iki mevsim
mütemadiyen söylenir...
Dalar an be an gözün karasýna bebek göze
Gerek yok kaleme kaðýda hatta söze
Yürek helâk oldu
Düþünüp de çözümsüz
Doðan güneþe
Ay desen perperiþan
Eminim dövüyor dizlerini
Baþýmý önde gördükçe
Çare yok
Yollar bitmez
Yüreðe kuvvet
Dövüne dövüne alýnacak virajlar
Yine gülümseyerek kalkýp günün ortasýna
Ýç savaþýn etrafýna tel örgü çekip
Süpüreceksin elindeki cam kýrýklarýný
Ki her uzandýðýnda elin
silmeye yaþlarýný
Birde kan serpmesin aralarýna...
Hergün yeni bir role kuruluyor sanki zaman
"a bugün mutlu yüz rolündeyim"
Diyor aynadaki aktör
Çözümsüz bu düzen bilirim
Tek teselli
Sabýr geceye deðin
Günün elbiselerini
Yüzünün makyajýný
Dudaðýnýn kývrýmýný
Çýkarýnca bir kenara
Dilediðin makamda
Ama gün aðarana kadar
Dön içine
Fýrtýnalarýna
Ve aðla
Sonrasý
Gün ola harman ola...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.