HAYDARPAŞA KOYNUNDA SÖNDÜ AŞK!..

Haydarpaþa garýnda aðlarken gördüm seni
solmuþ çiçeklerin vardý elinde
umutla bakýyordun etrafýna
þerbetçiler, simitçiler çýðlýk çýðlýða
güvercinler susamýþlýða derinden soluyordu
yoktu martýlar gün boyu
gökyüzü hüzünlere bürünmüþ aðlamaklý...


gözlerin takýldý uzaklardan gelen karatren sirenine
hasret yüklü türküler boðazýnda düðümlendi
sýzlandý tüm kayýp mevsimler
daðlarda yankýlandý baðrý yanýk acý düþler
titredi gönül tellerine konan serçeler
bekleyiþlerinde buruk sevinçler
alyazmalý gülüþlerin yeniden yeþerdi
asýrlýk yollarda yar yolu beklemek ne zordu Yarab!..


... yine yoktu vagonlarýn boþluðunda aradýðýn sevgili
aþk ateþinde soldu benzin
yýllarýn ayazlarý dokundu asil yüreðine
hýçkýrýklar kaybolup gitti karanlýðýn koynunda
yýkýldý Haydarpaþa’nýn o ihtiþamý
unutulup gitti hicran yarasý aþklar
intiharlar kuþandý onmaz talihsizliðine
baykuþlar tünedi yarenlikler sofrasý baþý dumanlý Haydarpaþa’ma!..


Zafer Direniþ
...

15 Eylül 2013 Pazar 21.00 Lahey

Sosyal Medyada Paylaşın: