Köye Göç Var mı ?

Yiðidi içerden yýkan kahýrmýþ,
Hayatla oynanmaz saklambaç dedin.
Bir bilseydik; taþ yerinde aðýrmýþ,
Atalar buyruðu baþa taç dedin.

Han-hamam sahibi olmuþ hamallar!
Tarlalar yüzüstü, satýldý mallar,
Hayalle, ümitle doldu çuvallar,
Dünyayý sýrtlamak tek amaç dedin.

Duygular berraktý, aþklar ateþti,
Her gün biraz daha ahlâk deðiþti,
Gariplerin þehirleri üleþti,
Çoðu mutluluktan yana aç dedin.

Kibrit kutusunda yaþamak varmýþ!
Menfaat arkadaþ, komþu duvarmýþ,
Bir küçük iyilik belâ savarmýþ!
Gözyaþý en büyük ihtiyaç dedin.

Ýnsan yermiþ, medeniyet sandýðýn,
Zehirledi þifâ diye bandýðýn,
Nesiller, altýnda kaldý bu çýðýn,
Ne yapsýn kartala kýrlangýç dedin.

Bu gökkubbe, çayýr-çimen, otaðdý,
Edebim güzeldi, erkâným saðdý,
Kalbi karartan ne, zulmet mi yaðdý?
Hesap ettim elde kalan hiç dedin.

Zaman çakallarýn, kurtlarýn þimdi,
Ne hâlde evlerin, yurtlarýn þimdi?
Depreþti mi aðam dertlerin þimdi?
Huzur arýyorsan köye göç dedin.
Servet Yüksel
Sosyal Medyada Paylaşın: