Hicran Sineyi Besler, Hüzün Sürurla Biter…

Yar…
Bilmem ki
Ruhum niye hicrana meyleder
Kalbim hüzün için can çeker,
Hislerim niçin derbeder
Nereye baksam bir hazan var,
Sararan yapraklar ayaklar altýnda yar,
Ümit ne vakit biter

Artýk
Sazendede çalmaz oldu
Tambur nedense
Hayli vakittir susturuldu
Gün içinde ki umutlar
Gecede kayboldu,
Gözler uykusuz, sine susuz,
Düþler sahipsiz kaldý

Hangi
Mevtanýn elini tutsam
Kapanmýþ gözlerine bakýp,
Mazisini ansam
Solgun teni,
Soðumuþ bedeni,
Ýbret sunan o an ki cazibesi
Kim bilir nerde kaldý,
Ukde ah uzardý

Müezzin
Yüksek nida ile baðýrýr
Hoparlör olduðu halde
Saðýr olan mý vardýr,
Evet, zan için haktýr
Sessizlik ve sükûnet vakti
Kimler için hakikattir,
Yoksa ders almak
Avam için zarureti icap mýdýr?

Kabir açýlýr
Açan görevli
Ne kadar farkýndadýr
Hocalar
Adet olduðu üzere
Yasin-i þerif okurlar,
Dinleyenler anlamazlar
Aslýnda canlýlar için
Okunmasý gereken süre ve ayetler
Son vazife diye mezarlarda yapýlýr

Mevtanýn
Ruhuna gitmesi adýna
Yemek faslýna baþlanýr
Nasýl bir adet ve anlayýþtýr ki
Ýbret ve ders
Ýzan ve kalplerden çýkmýþtýr
Günü birlik sohbet veya taziye için
Gereken edep sýralamasýnda
Kur’an tilavetine baþlanmýþtýr

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: