güneşe döndüm yüzümü kurusun diye gözyaşlarım belki ağlamaktan şişen gözlerim gizlenir yansıyan ışıktan
geceye döndüm yüzümü belki görünmez matemim belki duyulmaz haykırışlarım bilki bu benim sana sitemim
zamana döndüm yüzümü gelip geçtiginde hatırlatıyor seni kor düşüyor göğsume yakıyor bedenimi ama üşüyorum aklımda sen kuzey kutbu gibi
hayata döndüm yüzümü belki acırda halime bir son verir diye oda üzerime geliyor gün geçtikçe nekadar gelirse gelsin hiç takmıyorum birgün geldiğinde görücek oda sen gibi onu nasıl ter ediyorum...
RAHMETLİ CAN DOSTUMUN ANISINA MEKANIN CENNET OLSUN
-- YAVUZ GÜÇLÜSES --
Sosyal Medyada Paylaşın:
YAVUZ GÜÇLÜSES Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.