Bahar çiçekleri açardý gözlerinde
Bir yudum güneþti dileði
Bulut yüküyle geldiler
Söndü yýldýzlar ayazlarýnda
Nefessiz düþtü yere
Uzak ýssýzlýklar da çýðlýktý geceye
Bir karanfil daha solduruldu
Kýzýlý olmayan akþamlarda
Tohumlar ekiliyor bahçelere acýlarla
Bin karanfil doðacak yeniden
Bir karanfilin acýsýný da unutmadan
Çek zehirli otlarýný, yýlanlarýný çýyanlarýný
Yetmez ellerinin gücü zehirlemeye
Tahribatlar onarýlmaz yaralar açýyor
Oysa çiçekler güneþe yüzünü dönmek
Isýnmak, aydýnlanmak
Nefes almak istiyor…
Kurþini bulutlar aðýr
Gök maviliðini yitirdi
Yaðmurlar yaðýyor durmadan
Arýnmak için dünyanýn kirinden
Bahçeler ebem kuþaðý rengine kavuþacak
Ayýklayarak ayrýk otlarýný tek tek
Kýzýl bir gecenin sabahýnda…
Güneþ gülümseyecek
Aydýnlatacak günü
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.