Bu akþam anladým ki hayatým boþa geçmiþ
Simsiyah mürekkebi, bu kalem boþa içmiþ
Ruhum da yalnýzlýðý kendine bir eþ seçmiþ
Bir ömür ben tek onu seçeceðim, kim bilir?
Evde beni bekleyen sadece kitaplarým
Gönlümü oyalýyor iþte bu ahbaplarým
Belki de sayfalarý gizli uyku haplarým
Her gece ben onlarý içeceðim kim bilir?
Halsiz hissediyorum kendimi, evet yorgun!
Zaman akýyor fakat; biraz kýrgýn ve durgun
Hayat dedi ki bana mutluluk senin kurgun
Bir gün ben Donkiþot’u geçeceðim kim bilir?
Beþer dolduramýyor, gönlümdeki boþluðu
Ve de hiç bilmiyorum sevgiyle sarhoþluðu
Ah bir yok edebilsem, ruhumdaki loþluðu
Bir akþam karanlýða göçeceðim, kim bilir?
S / ÂYE (19:32) 11 Eylül 2013 / Eskiþehir