YİĞİT NAMERTLERE EL AÇAR OLMUŞ..
Þeref susmuþ,akýl durmuþ,kalp þaþkýn,
Sözler bitmiþ,huzur gitmiþ,hal düþkün,
Dost bildiðim eller bana hep küskün,
Yiðit namertlere el açar olmuþ...
Güller solmuþ,yaprak daldan savrulmuþ,
Ateþ yakmýþ, nece canlar kavrulmuþ,
Bozuk maya,bu hamurda yoðrulmuþ,
Bunlar eþkiya ya gül saçar olmuþ,
Buz yürekler,sahte yüzler bunlar da,
Loþ bakýþlar,çirkin gözler bunlar da,
Yalan,dolan, cümle sözler bunlar da,
Sözler lafta kalmýþ,hep uçar olmuþ...
Nemrut olsa,utanýrdý bugünden,
Hitler görse vazgeçerdi zulümden,
Kim korkar ki, bundan sonra ölümden,
Yiðitler meydandan hep kaçar olmuþ...
Ertuðrul KALAFAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.