EYLÜL

Eylüldür ya;
Yaprak tutunduðu dalda önce kurur.
Rüzgâra ihtiyacý vardýr.
Esme biraz daha vakit var der.
Ümitle her günü bekler.
Sararýr, Yorulur, Kurur da kurur.
Hafif bir esinti ile düþer.
Gazel olma vakti gelmiþtir.
Aylardan Eylüldür yine.

Baðlandýðý aðaca bakar.
Düþmeden önce yere baktýðý gibi,
Bu sefer havaya bakmaktadýr.
O dallar yine korur.
Sanki kuruma der gibi.
Yukarýda deðil yerdedir þimdi.
Kim dayana bilmiþ ki.
Gazel olma vakti gelmiþtir.
Aylardan Eylüldür yine.

Ýþte duygularýn yoðunlaþtýðý ay.
Ne rüzgârlara dayanmýþtý.
Þimdi örtüyor topraðý.
Sevenler yürüyecek üzerinde.
Ne duygular yaþanacak,
Zaman geçti zannetme.
En güzel yaþam,
Sevgi ile yaþanan,
Sararmýþ yorgun zamanlardýr.
Aylardan Eylüldür yine.
Mehmet ACET
Not: Bugün arkadaþýmla gerçek dostla konuþurken konu hakkýnda hemen akla gelip yazýlan düzeltme yapýlmadan gönderilen þiir tadýnda bir söyleþim. Ýnsanýn hayattan ders alacaðý çok þeyler var. Gazeller bile son zamanlarýnda iþe yarýyor. Bizlere, Doðaya aþýklara his sevgi veriyor.
Sosyal Medyada Paylaşın: