Üsküdar'da Hû

Ne Üsküdar’da kalan kalbimin bir âhýný bil,
Ne baþka yâre gönül ver ne baþkasýnca sevil!

Ya inzivâya çekil tövbe eyle aþka hemen,
Cefâya hapsolayým puslu gözlerinde ya ben…
Tek isteðim, beni gerçekten özlesen bir ara,
Gurûru terk ile derhâl çaðýrsan Üsküdar’a…
Dolaþsak ah yine yaðmurlu günde þemsiyesiz,
Berâber ýslanýversek, usul usul ikimiz…
Bütün sokaklarý sevdâya bir tanýk kýlarak,
O Mihrimah kapýsýndan çýkýp vedâlaþsak!…
Resimlerinle avunmak ne çâre, sýrlý güzel?
Rüyâma bâri buyur gir, bir anlýk olsa da gel!…
O yerde bekleyiver her sabah telaþla beni,
Her akþam iskeleden bûsesiz uðurla beni…
Hatýrladýn mý, ne mutluyduk oysa biz o gece...
Oturduk orda usanmaksýzýn saatlerce…
Ekimdi, son görüþümmüþ meðer yanýmda seni…
Býraktýn aþkýna her gün kederle can vereni…
Bileydim öyle dalardým huzurla gözlerine
Ve gerçi sen, o çekingen tavýrlarýnla yine,
Hayâ eder bakamazdýn deðil mi arzunca?
Nasýl da sýrra kadem bastýn öyle mahzunca...
Cesâret et, yeniden ayný yerde bekle hadi...
Elemler eskidi lâkin hayâlim eskimedi...

Süründürür beni eyvâh ömür boyunca bu hâl,
Yeter, ya cânýma can kat gülüm ya cânýmý al!

Vezin: mefâilün feilâtün mefâilün feilün (fa’lün)
Sosyal Medyada Paylaşın: