EKİM BEŞ
Bir yýldýz kaydý gökyüzünden topraðýn göðsüne ,
O parlak ýþýk yavaþ yavaþ söndü sine yolunda ,
Zaman sen ne büyüksün ! geriye bakmýyorsun ,
Kalktýn esiyorsun sonbahardan kýþýma ,
Þu Ekim beþ not býrakmýþ baharýma , yazýma ,
‘’Elveda Güneþ ,elveda….elveda sana’’
Artýk Toprak þenlenecek gözyaþýnla arþým ,
Yaprak uçacak ordan oraya , Beyaza hazýr ol cihaným ?
Beþerim ! giyeceðim bende, seni ak güvercin ,
Ekim beþte soldun yýldýz gözüm önünde ,
Savruldun soldun ,söndün ,sýr oldun gözüme,
Ne ekim dört nede altý , Ekim beþ ,
Hoþçakal sana yaz ,merhaba sonbahar, merhaba kýþ…
Merhaba…
Ýbrahim KOVAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.