Hüzün sayfasýnda gül yapraðý gibi kurudum, Her gece güller Mavi açarken bende, Sanki sevdalý gözlerinde unutuldum, Yüreyime saldýðýn sevda ateþinde, Bir baþýma kaldýkca kahroluyorum... Yalnýzlarýn sokaklarýnda...
Kimbilir sen seher yeli eteklerinle, Hangi mevsimin hangi iklimindesin, Sen gelmeyince morfin gibi arýyorum, Ýðnelenen gönlümü yüzünle kuþatýrsýn, Resmin ellerimde baktýkca aðlýyorum... Umuda hasret dað yamaçlarýnda...
Sensiz sessizlikde deliler gibi seninleyim, Yumruklarýmý sýkdýkca kan akýyor duvarlarýmda, Sensiz sessizlikde bakýþlarýnla baþ baþayým, Çevirme gözlerini hep kalsýn gözlerimde, Sensiz bu sessizlikte kahrolup öleceyim, Yadi renk gök kuþaðýnda Mavilere gömülüyorum... Açmaz oldular gönlümün kýraçlarýnda...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 10.09.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.