Hayata yýldýzlar dökülen gecelerdi onlar.
Iþýl ýþýl yanardý yerdeki taþlar.
Yol kenarlarýnda boy veren arsýz yaseminler,
Aþk þarkýlarýna eþlik ederlerdi.
Acaba diye düþünmek ne mümkün?
Bilirdik doðru kiþiydi.
Sereserpe soyunurdu düþünceler hiç durmadan
Soyundukça daha bir saydam
Daha bir masum olurlardý.
Ve biz soyunurduk usul usul gözlerimizde.
Birbirimizin içinde görmek için kendimizi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.