beni zorla kaldýrýp götürdüler bir gece vakti ve bir daha d ö n e m e d i m . . .
bir gece uyurken sere serpe ansýzýn bir karanlýk yüz güçlü kollarýyla sarýldý boðazýma mücadele etmek ne mümkün kýmýldayamýyorum bile
çekti boðazýmdan tinimi bir paçavradan kurtuldum sanki baktým cansýz bedenime ve o devasa karanlýk güce sanýrým bu azrail’in ta kendisi
o an sadece korku bir kuþ olup uçtuk arþ-ý aleme… alem-i berzaha ortalýk kýyamet derken bir kuþ aldý beni n a g e h a n geldik “kýlýçtan keskin kýldan ince” denilen sýrata
ah manzara zarar akýllara cehennem üzerinde uçsuz bucaksýz bir köprü kimi kuþ üstünde geçiyor o hudutsuz hattý kimi vasýtasýz ve düþen düþene çýðlýk çýðlýða o müthiþ fýþkýran nara
o ateþ ki dünyadaki ateþ de ne hatta volkanlardaki magmalarla kýyaslanmaz bile ama ne tuhaf; hiç hissetmiyorum ki ateþi b i l a k i s bir esinti tarifi namümkün hoþ bir koku ýþýk hýzýnda geçtik adeta o müthiþ hengâmeyi…
nefes nefese idim nefessiz kaldým u y a n d ý m aman tanrým c e n n e t t e y i m !
h u r i l e r asel nehirleri huzur ve mutluluk dünya da neymiþ döner miyim bir daha
...
güçlü nefesiyle þiirime soluk olan deðerli Turgay hocama teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
e d i b / a h m e t Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.