Sessizdi gözlerinin ufka daldýðý yerler...
Tarçýn kokan bir rüzgâr esiyordu aðaçlarýnda.
Yapraklarýn sesinde eski ezgiler,
Yosunluydu bastýðý taþlar...
Çok eski bir geçmiþ günden
Sesleniyordu bir genç kýz bembeyaz diþleriyle.
Omzunda kalýn iki örgü,
Gözlerinde aþk...
.................................
Sesler...
Yüzler...
Uzak anýlar...
Daldýðý hülyalardan sýyrýldý birden,
Kýrýþmýþ ellerine baktý,
Bir akordion sesi geçmiþ zamanlardan
Kývrýlarak alyansýndan geçti.
Sesine kahkahalarla dans eden bir genç kýzýn
Elâ gözleri karýþtý duman duman...
Ah o anýlar...
Kaybolan yýllar...
Gecenin gözleri okþuyordu bakýþlarýný,
Terlemiþ elleriyle sýmsýký kavramýþtý anýlarýný,
Bastýrýyordu kalbine kaybolacak gibi...
Ýki damla süzüldü kýrýþmýþ yanaklarýndan alyansýna.
O titreyen pýrlanta gibi gözyaþý damlasýna sýðmýþtý yarým bir hayat,
Aniden duyulan bir ses, bir çift beyaz kanat,
Kavradý usulca uçurdu, aldý...
Geride gülümseyen bir yüz,
Hayâl bir hayat,
Sevda dolu þiirler kaldý...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.